गुरुजी घरी आले. पत्नीने दार उघडले. त्यांच्या हातांत एक लिफाफा होता.
"हे काय आणलेत आज?" तिने विचारले.
"अग, माझ्या दोन जुन्या विद्यार्थांनी मला हे शुभेच्छा पत्र दिले आहे." गुरुजी म्हणाले.
"बघू तरी" असे म्हणून तिने ते हातांत घेतले आणि उघडले. पहिल्या पानवर सुरेखशी फु्ले होती. आंतल्या पानावर खालील मजकूर होता.
_______________________________________________________________
आपण नसता तर
आमचा शिक्षणाचा काळ
येवढा छान आणि फलदायी झाला नसता.
आपल्या आयुष्यांत
खूप माणसे येतात.....
पण त्यांतली अगदी थोडी जणं
आपल्याला असा परिस स्पर्श करतात
की आपल्या आयुष्याचे सोने होऊन जाते,
गुरुजी, आपण जसे आहात,
तसे असल्याबद्दल
मी परमेश्वराचा शतशः ऋणी आहे.
________________________________________________________________
"किती छान लिहिलेय हो" ती कौतुकाने म्हणाली.
"आधी मला पण तसेच वाटले. पण मग लक्षांत आले की ते छापील आहे. त्यांत आहे तसे त्यांच्या मनांत होते असेल असे नाही." गुरुजी म्हणाले.
"अहो, काहीतरीच काय? बाजारांत खूप शुभेच्छापत्रे मिळतात. प्रत्येकांत संदेश वेगवेगळा असतो. आपल्याला हवा तो संदेश असेल ते पत्र आपण खरेदी करायचे असते. त्या विद्यार्थ्यांना छापलेय तसेच म्हणायचे असणार."
"असे म्हणतेस?" गुरुजी म्हणाले. त्यांची कळी खुलली.
किती साधे आहेत हे, असा भाव त्यांच्या पत्नीच्या चेहे~यावर आला. गुरुजींना गूळ-पाणी आणण्यासाठी ती वळली.
"हे काय आणलेत आज?" तिने विचारले.
"अग, माझ्या दोन जुन्या विद्यार्थांनी मला हे शुभेच्छा पत्र दिले आहे." गुरुजी म्हणाले.
"बघू तरी" असे म्हणून तिने ते हातांत घेतले आणि उघडले. पहिल्या पानवर सुरेखशी फु्ले होती. आंतल्या पानावर खालील मजकूर होता.
_______________________________________________________________
आपण नसता तर
आमचा शिक्षणाचा काळ
येवढा छान आणि फलदायी झाला नसता.
आपल्या आयुष्यांत
खूप माणसे येतात.....
पण त्यांतली अगदी थोडी जणं
आपल्याला असा परिस स्पर्श करतात
की आपल्या आयुष्याचे सोने होऊन जाते,
गुरुजी, आपण जसे आहात,
तसे असल्याबद्दल
मी परमेश्वराचा शतशः ऋणी आहे.
________________________________________________________________
"किती छान लिहिलेय हो" ती कौतुकाने म्हणाली.
"आधी मला पण तसेच वाटले. पण मग लक्षांत आले की ते छापील आहे. त्यांत आहे तसे त्यांच्या मनांत होते असेल असे नाही." गुरुजी म्हणाले.
"अहो, काहीतरीच काय? बाजारांत खूप शुभेच्छापत्रे मिळतात. प्रत्येकांत संदेश वेगवेगळा असतो. आपल्याला हवा तो संदेश असेल ते पत्र आपण खरेदी करायचे असते. त्या विद्यार्थ्यांना छापलेय तसेच म्हणायचे असणार."
"असे म्हणतेस?" गुरुजी म्हणाले. त्यांची कळी खुलली.
किती साधे आहेत हे, असा भाव त्यांच्या पत्नीच्या चेहे~यावर आला. गुरुजींना गूळ-पाणी आणण्यासाठी ती वळली.
