आटपाट नगरांत राजाच्या रुग्णालयातले राजवैद्य आणि विद्यालयातले गुरुजी शेजारी होते, पण बरेच दिवस फुरसतीने गप्पा मारायला एकत्र येऊ शकले नव्हते. कारण राजवैद्य मुख्यालयांत व्यवस्थापनाबरोबर सभांना (ज्यांना आजकाल मिटिंग्ज असे म्हणतात) हजर रहाण्यात व्यस्त होते , तर गुरुजींना जनगणना आणि निवडणुकीची कामे लावली गेली होती. शेवटी आज तो योग आला.
"तारुण्य कायम राखण्यासाठी काही जण खूप प्रयत्न करत असतात. काही जण रोज व्यायाम आणि योगासने करणे, सात्विक आणि मोजका आहार करणे अशा मार्गांचा वापर करून तब्येत व्यवस्थित राखतात. त्यामुळे शरीर तरुण राहते" राजवैद्य म्हणाले. पण हल्ली एक नवाच पायंडा पडताना दिसतो."
"तो कोणता बरे?" गुरुजींनी विचारले.
"हल्ली पाश्चात्य देशांतून आपल्याकडे ब्यूटी पार्लर नावाचा एक प्रकार आला आहे. त्यांत केस पांढ~याचे काळे करून मिळतात. काळ्याचे सोनेरी किंवा लाल करून मिळतात. काळ्या केसांत मधून सोनेरी किंवा लाल बटा करून मिळतात. कुरळ्याचे सरळ करून मिळतात. वेड्यावाकड्याचे पायरी-पायरीचे किंवा स्टेप कट करून मिळतात. त्वचा काळ्याची गोरी करून मिळते. चेहरा सौंदर्य प्रसाधने लावून आकर्षक करून मिळतो."
"अरे वा!" गुरुजी म्हणाले.
"हल्ली आमच्याकडे काही श्रीमंत स्त्रिया काही आजारांसाठी येतात. काळे आणि सरळ केलेले कापलेले केस, चेह~यावर लावलेली सौंदर्यप्रसाधने आणि महागडे कपडे म्हणजे तारुण्य असा त्यांचा समज असावा. कारण या गोष्टी त्यांच्यांत दिसतात, पण वजन अवाच्या सव्वा असते, आकार बेढब असतो, आणि चेक~यावर उग्र भाव असतात."
"असे का बरे झाले असावे?" गुरुजींनी विचारले.
"व्यायाम आणि आहारावर नियंत्रण या गोष्टींसाठी स्वतः प्रयत्न करावे लागतात आणि शरीराला क्लेश द्यावे लागतात. ब्यूटी पार्लरमध्ये जाण्यासाठी त्रास असतो तो फक्त तेथे काम करणा~यांसाठी. व्यायाम घडतो तो फक्ता त्या कर्मचा~यांना. आरशांत बघतांना स्वतः ज्या गोष्टींकडे बघतॉ त्याच गोष्टींकडे जग बघेल अशी भ्रामक समजूत करून चालले की झाले. या स्त्रियांना तसे वाटत असावे."
"श्त्रियांविषयी असे काही बोलू नका हो" गुरुजी म्हणाले. "अशा बोलण्याला पाश्चात्य देशांत सेक्सिस्ट म्हणतात. मला वातते जेंड बायस असेही म्हणतात.
"होय हो. बरे बोललात. मी आत्ताच्या आत्ता जाहीर करतो की मी असे काही म्हटलेच नव्हते. त्या व्रुत्तपत्रवाल्यांनी माझ्या बोलण्याचा विपर्यास केला" राजवैद्य म्हणाले.
राजदरबारच्या राजकीय नेत्यांकडून राजवैद्य शिकले असे दिसते, असे गुरुजींच्या मनात आले.
"तारुण्य कायम राखण्यासाठी काही जण खूप प्रयत्न करत असतात. काही जण रोज व्यायाम आणि योगासने करणे, सात्विक आणि मोजका आहार करणे अशा मार्गांचा वापर करून तब्येत व्यवस्थित राखतात. त्यामुळे शरीर तरुण राहते" राजवैद्य म्हणाले. पण हल्ली एक नवाच पायंडा पडताना दिसतो."
"तो कोणता बरे?" गुरुजींनी विचारले.
"हल्ली पाश्चात्य देशांतून आपल्याकडे ब्यूटी पार्लर नावाचा एक प्रकार आला आहे. त्यांत केस पांढ~याचे काळे करून मिळतात. काळ्याचे सोनेरी किंवा लाल करून मिळतात. काळ्या केसांत मधून सोनेरी किंवा लाल बटा करून मिळतात. कुरळ्याचे सरळ करून मिळतात. वेड्यावाकड्याचे पायरी-पायरीचे किंवा स्टेप कट करून मिळतात. त्वचा काळ्याची गोरी करून मिळते. चेहरा सौंदर्य प्रसाधने लावून आकर्षक करून मिळतो."
"अरे वा!" गुरुजी म्हणाले.
"हल्ली आमच्याकडे काही श्रीमंत स्त्रिया काही आजारांसाठी येतात. काळे आणि सरळ केलेले कापलेले केस, चेह~यावर लावलेली सौंदर्यप्रसाधने आणि महागडे कपडे म्हणजे तारुण्य असा त्यांचा समज असावा. कारण या गोष्टी त्यांच्यांत दिसतात, पण वजन अवाच्या सव्वा असते, आकार बेढब असतो, आणि चेक~यावर उग्र भाव असतात."
"व्यायाम आणि आहारावर नियंत्रण या गोष्टींसाठी स्वतः प्रयत्न करावे लागतात आणि शरीराला क्लेश द्यावे लागतात. ब्यूटी पार्लरमध्ये जाण्यासाठी त्रास असतो तो फक्त तेथे काम करणा~यांसाठी. व्यायाम घडतो तो फक्ता त्या कर्मचा~यांना. आरशांत बघतांना स्वतः ज्या गोष्टींकडे बघतॉ त्याच गोष्टींकडे जग बघेल अशी भ्रामक समजूत करून चालले की झाले. या स्त्रियांना तसे वाटत असावे."
"श्त्रियांविषयी असे काही बोलू नका हो" गुरुजी म्हणाले. "अशा बोलण्याला पाश्चात्य देशांत सेक्सिस्ट म्हणतात. मला वातते जेंड बायस असेही म्हणतात.
"होय हो. बरे बोललात. मी आत्ताच्या आत्ता जाहीर करतो की मी असे काही म्हटलेच नव्हते. त्या व्रुत्तपत्रवाल्यांनी माझ्या बोलण्याचा विपर्यास केला" राजवैद्य म्हणाले.
राजदरबारच्या राजकीय नेत्यांकडून राजवैद्य शिकले असे दिसते, असे गुरुजींच्या मनात आले.
